PINK FLOYD - THE DARK SIDE OF THE MOON

Vinyl Label
Vinyl Genre Music

PINK FLOYD – THE DARK SIDE OF THE MOON


    Εχουν περάσει σχεδόν μισός αιώνας απο την κυκλοφορία του ‘’The Dark Side Of The Moon’’ και παρά το γεγονός ότι καταναλώθηκε μέχρι σήμερα σε περισσότερα απο 25 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο, κατόρθωσε απο την μια στιγμή στην άλλη να μεταμορφώσει τους Pink Floyd απο ενα σχετικά επιτυχημένο acid-rock συγκρότημα σε ενα απο τα διασημότερα ονόματα του rock! Το συγκρότημα που πνευματικός τους πατέρας ήταν ο Syd Barrett που εμπνεύστηκε το όνομα απο δύο μουσικούς της blues που θαύμαζε ( Pink Anderson – Floyd Council ) εμφανίζεται στίς ζεστές παραισθησιογόνες ημέρες του καλοκαιριού του ’67 στο UFO Club του Λονδίνου. Οι Pink Floyd Θα υπογράψουν για την εποχή ένα πάρα πολύ καλό συμβόλαιο με την EMI έναντι του ποσού των 5.000 λιρών και θα κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους δίσκος ‘’The Piper At The Gates Of Dawn’’ την ίδια χρονιά με ένα μείγμα εκρηκτικής ψυχεδελικής μανίας στα τραγούδια τους. Το τέλος της ίδιας χρονιάς βρίσκει τον Barrett σε άθλια κατάσταση εξ’ αιτίας κυρίως του εθισμού του σε παραισθησιογόνες ουσίες. Τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, Roger Waters (μπάσο, τραγούδι), Rick Wright (πλήκτρα), Nick Mason (τύμπανα) θα αποφασίσουν την αντικατάσταση του με τον κιθαρίστα David Gilmour. Απο εκείνο το σημείο και μετά το συγκρότημα αγνοώντας συστηματικά την αγορά των singles θα απλώσουν τους μουσικούς τους ορίζοντες τόσο σε album όπως το ‘’Ummagumma’’ (’69), ‘’Atom Heart Of Mother’’ (’70) και ‘’Meddle’’ (’71), όσο και σε μουσική για τον κινηματογράφο, όπως τα albums ‘’More’’ (για την ομότιτλη ταινία του Barbet Schroeder ) και ‘’Obscure By Clouds’’ (για την ταινία ‘’La Vallee’’ πάλι του Schroeder ) και τα τραγούδια για τις ταινίες ‘’Tonite Let’s All Make Love In London’’ του Peter Whitehead, ‘’The Committee’’ του Paul Jones και ‘’Zabriskie Point’’ του Michaelangelo Antonioni. Η οριακή στιγμή της καριέρας τους όμως έφτασε τον Μάρτι του 1973 με την κυκλοφορία του ‘’The Dark Side Of The Moon’’, ένας δίσκος που έδωσε το χρίσμα του σπουδαίου στιχουργού στον Waters και τον χαρακτηρισμό του ήρωα της κιθάρας στον Gilmour. Ηχογραφημένο απο τον Ιούνιο του ’72 και για επτά ολόκληρους μήνες στα Abbey Road Studios και με μηχανικό ήχου τον Alan Parsons, ο δίσκος ήταν γεμάτος απο ηχητικά εφέ τοποθετημένα προσεκτικά σε καίριες θέσεις ανάμεσα στα τραγούδια. Οι ήχοι της ταμειακής μηχανής, που ακολουθεί πιστά τον ρυθμό του ‘’Money’’, ηχογραφήθηκαν στο σπίτι του Waters, οι φωνές που μουρμουρίζουν ακατάληπτα, ηχογραφήθηκαν στους διαδρόμους του Abbey Road, τα ρολόγια της εισαγωγής του ‘’Time’’ ηχογραφήθηκαν απο τον Parsons σε ένα κοντινό παλαιοπωλείο. Οσο ρόλο όμως έπαιξαν όλα τα παραπάνω στην μακροχρόνια δημοτικότητα του δίσκου – πάνω απο 750 εβδομάδες – ρεκόρ παραμονής στα αμερικάνικα charts και περισσότερες απο 300 εβδομάδες στην απέναντι πλευρά – άλλο τόσο έπαιξε η εξερεύνηση των πιέσεων της σύγχρονης καθημερινότητας – αποξένωση, θάνατος, τρέλλα, άγχος, πέρασμα του χρόνου – και η αρτίστικη ατμοσφαιρική επένδυση τους. Ολα ήταν ενυπωσιακά σε αυτό τον δίσκο, που είχε αρχικό τίτλο ‘’Eclipse’’. Στο κατάμαυρο εξώφυλλο η ανάλυση μιας ακτίνας φωτός που διαπερνά ένα πρίσμα, στο εσωτερικό οι στίχοι με την ανάλυση και ένα καρδιογράφημα και δώρο δύο αυτοκόλλητα και δύο αφίσες, η μία με φωτογραφίες του συγκροτήματος και η άλλη με τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Ο ήχος τους πελώριος, καθαρός, λεπτομερής και τετραφωνικός! Περισσότερο εντυπωσιακά όμως είναι τα λόγια που κλείνουν τον δίσκο: ..’’στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Για την ακρίβεια είναι ολόκληρο βυθισμένο στο σκοτάδι.’’

    Χορηγός: home-deco