Ο Bob Dylan δεν αποτελεί μόνον την μεγαλύτερη επινόηση του Robert Allen Zimmerman αλλά και την σπουδαιότερη λευκή φιγούρα στον χώρο του rock ‘n’ roll επηρεάζοντας, τόσο με την στάση του όσο και με την μουσική του, τους τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς της δεκαετίας των 60’s. Εμπνευσμένος απο τον ουαλλό ποιητή Dylan Thomas θα ξεκινήσει την μουσική του καριέρα το 1959 με το όνομα Bob Dylan όταν θα μπεί στο κολλέγιο καλών τεχνών και θα οικειοποιηθεί το όνομα επίσημα τον Αύγουστο του 1962. Το πρώτο του album με τίτλο το όνομα του, κυκλοφόρησε το ’62 όταν ήταν 21 ετών και παρά το γεγονός ότι περιείχε μόνο δύο δικές του συνθέσεις, προκάλεσε αίσθηση για τις εξαιρετικές διασκευές σε παραδοσιακά folk και blues τραγούδια. Το δέυτερο του album με τίτλο ‘’The Freewheelin’ Bob Dylan’’ που κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά, τον καθιέρωσε σαν τον εκπρόσωπο της γενιάς του, εξ’ αιτίας κυριώς τίτλων όπως, ‘’Blowin’ In The Wind’’, ‘’A Hard Rain’s A – Gonna Fall’’ και ‘’Masters Of The War’’. Το 1964 δίνει διακόσιες περίπου συναυλίες, συναντάει τους Beatles στο αεροδρόμιο Kennedy και ισχυροποιεί ακόμα περισσότερο την φήμη του με τα albums ‘’The Times They Are A – Changin’’ και ‘’Another Side Of Bob Dylan’’ ανακατεύοντας τραγούδια διαμαρτυρίας (‘With God On Our Side’’, ‘’Only A Pawn In Their Game’’ ) με στίχους αυστηρά προσωπικούς (‘’My Back Pages’’, ‘’Chimes Of Freedom’’). Στο πλευρό του όλο αυτό το διάστημα ο manager του, Albert Grossman, ενας άνθρωπος με ανεκτίμητες εμπειρίες στο χώρο του folk. Και το καλοκαίρι του 1965 ο Bob Dylan θα κάνει την πλέον φιλόδοξη κίνηση της καριέρας του. Εμφανίζεται στο Newport Folk Festival μαζί με την ηλεκτρική μπάντα του Paul Butterfield, ξεσηκώνοντας τεράστιες αντιδράσεις στους folk κύκλους. Ο δρόμος για την επιστροφή ήταν πλέον κλειστός απο τον ίδιο τον Dylan που θα κάνει μια απόπειρα να γεφυρώσει το μουσικό του παρελθόν με το μέλλον. Και το μέλλον ήταν το album ‘’Highway 61 Revisited’ που κυκλοφόρησε το 1965. Ηχογραφημένο στην Νέα Υόρκη απο τον Bob Dylan και μια ομάδα απο κορυφαίους μουσικούς της εποχής, όπως ο Al Kooper, Paul Griffin και Frank Owens στο όργανο και στο πιάνο, Mike Bloomfield και Charles Mc Coy στην κιθάρα, Harvey Goldsmith και Russ Savakus στο μπάσο, Bobby Gregg στα τύμπανα τους οποίους είχε συγκεντρώσει ο πρώην παραγωγός του Dylan, Tom Wilson που αντικαταστάθηκε απο τον Bob Johnston. Και όλοι μαζί επαναπροσδιόρισαν τα όρια του rock ‘n’ roll, δίνοντας μια νέα μουσική διάσταση στις γεμάτες σουρεαλισμό, μυστηριώδεις συμβολισμούς και ανεξιχνίαστους υπαινιγμούς, ιστορίες του Dylan. Το highlight του δίσκου αποτελεί αναντίρρητα το ‘’Like A Rolling Stone’’, το μόνο τραγούδι όπου παραγωγός είναι ο Wilson, που λέει σε απλή γλώσσα όλα όσα έπρεπε αν ειπωθούν για την κοινωνική επανάσταση της δεκαετίας των 60’s αλλά και τα υπόλοιπα τραγούδια είναι ενα και ένα. ‘’Δεν πρόκειται να μπορέσω ποτέ να ηχογραφήσω ενα album καλύτερο απο αυτό!’’, δήλωσε κάποτε ο Dylan. ‘’Είναι τόσο καλό και υπάρχει τέτοιο υλικό εκεί μέσα που ακόμα και εγώ θα ήθελα να το ξανακούσω.’’ Και ήταν μια απο τις ελάχιστες φορές που έκανε λάθος, όπως αποδείχθηκε μερικούς μήνες αργότερα.
Χορηγός: 
