Παίρνοντας το όνομα τους απο ενα θεατρικό έργο του Harold Pinter, οι Birthday Party απο την Μελβούρνη της Αυστραλίας απετέλεσαν ενα απο τα πλέον δημιουργικά και εμπνευσμένα σύνολα της ανεξάρτητης σκηνής στο πρώτο μισό της δεκαετίας των 80’s. Σχηματίστηκαν στα τέλη των70’s απο τους Nick Cave (τραγούδι), Rowland S. Howard (κιθάρα), Mick Harvey ( κιθάρα, πλήκτρα ), Trace Pew (μπάσο) και Phil Calvent (τύμπανα) και σαν Boys Next Door ηχογράφησαν ενα album ‘’Door, Door’’ (’79) – και ένα EP – ‘’Hee How’’ (’79). Στίς αρχές του ’80 μετονομάζονται σε Birthday Party, κυκλοφορούν ένα ακόμα δίσκο με τίτλο το όνομα τους και μετακομίζουν στο Λονδίνο, όπου υπογράφουν συμβόλαιο με την νεοσυσταθείσα τότε ετικέτα 4AD του Ivo Watts – Russell. Πρώτος καρπός της συνεργασίας τους το album ‘’Prayers On Fire’’, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του ’81 και εξυμνήθηκε απο τον βρεατανικό τύπο. Γεγονός απόλυτα δικαιολογημένο καθώς το περιεχόμενο του ήταν τουλάχιστον συνταρακτικό. Μια σειρά απο προκλητικά, λυσσασμένα, ανένδοτα και στοιχειωμένα τραγούδια ελεύθερης φόρμας που είχαν τις ρίζες τους στο blues και στο rock ‘n’ roll της δεκαετίας των 60’s – ‘’Nick The Stripper’’, ‘’King Ink’’, ‘’Yard’’, ‘’Cry’’, ‘’Zoo-Music Girl’’, ‘’A Dead Song’’ – με τον Nick Cave να ερμηνεύει τους απεγνωσμένους στίχους του σαν πληγωμένο ζώο, τον Howard να μεταχειρίζεται την κιθάρα σαν πριόνι, τον Harvey να ματώνει τα δάχτυλα του πάνω στα πλήκτρα και τα πνευστά να κάνουν απλά θόρυβο, ενώ μόνον η rhythm section φαίνεται να ακολουθεί τις συμβατικές δομές της rock εκτέλεσης. Μετά απο ένα ακόμα album ‘’Junkyard’’ (82), και κάμποσα EP’s οι Birthday Party διέλυσαν το 1983 και ο Nick Cave ακολουθώντας μια λίαν αξιόλογη καριέρα , θεωρείται σήμερα σαν ένας απο τους ήρωες της σύγχρονης μουσικής σκηνής.
Χορηγός: 
